Gerolamo_Ragazzoni

Gerolamo Ragazzoni

Gerolamo Ragazzoni

Italian Roman Catholic prelate (1537–1592)


Gerolamo Ragazzoni or Gerolamo Regazzoni (1537 5 March 1592) was an Italian renaissance humanist and Roman Catholic prelate who served as Bishop of Bergamo (1577–1592),[1][2] Apostolic Nuncio to France (1583–1586), Bishop of Novara (1576–1577),[3] Apostolic Administrator of Kisamos (1572–1576),[4] Coadjutor Bishop of Famagusta (1561),[5] and Titular Bishop of Nazianzus (1561).[6]

Quick Facts Most Reverend, Church ...

Biography

Gerolamo Ragazzoni was born in Venice, Italy in 1537.[7][8] On 15 January 1561, he was appointed during the papacy of Pope Pius IV as Titular Bishop of Nazianzus and Coadjutor Bishop of Famagusta.[6][5][7] On 10 December 1572, he was appointed during the papacy of Pope Gregory XIII as Apostolic Administrator of Kisamos[4][7] after the Ottoman conquest of Cyprus in 1570. On 19 September 1576, he was appointed during the papacy of Pope Gregory XIII as Bishop of Novara.[3][7] On 19 July 1577, he was appointed during the papacy of Pope Gregory XIII as Bishop of Bergamo.[1][2][7] In 1583, he was appointed during the papacy of Pope Gregory XIII as Apostolic Nuncio to France.[7] In 1586, he resigned as Apostolic Nuncio to France.[7] He served as Bishop of Bergamo until his death on 5 March 1592.[1][2][7]

Works

  • Ragazzoni, Gerolamo (1555). In epistolas Ciceronis familiares commentarius: in quo breuissime, quo quaeque earum ordine scripta sit, ex ipsa potissimum historia demonstratur (in Latin). Venetiis: apud Paulum Manutium Aldi F. Retrieved 5 July 2019.
  • Ragazzoni, Gerolamo (1556). Le Filippiche di Marco T. Cicerone contra Marco Antonio, fatte volgari (in Italian). Venezia: Paolo Manuzio. Retrieved 5 July 2019.
  • Ragazzoni, Gerolamo (1563). Oratio habita in sessione nona, et ultima, sacri Concilii Tridentini (in Latin). Brixiae: ad instantiam Io. Baptistae Bozole. Retrieved 5 July 2019.

Episcopal succession

While bishop, he was the principal consecrator of:[7]

and the principal co-consecrator of:[7]


References

  1. Eubel, Konrad (1923). Hierarchia catholica medii et recentioris aevi. Vol. III (second ed.). Münster: Libreria Regensbergiana. pp. 132–133. (in Latin)
  2. Gauchat, Patritius (Patrice) (1935). Hierarchia catholica medii et recentioris aevi. Vol. IV. Münster: Libraria Regensbergiana. p. 113. (in Latin)
  3. Eubel, Konrad (1923). Hierarchia catholica medii et recentioris aevi. Vol. III (second ed.). Münster: Libreria Regensbergiana. pp. 260–261. (in Latin)
  4. Eubel, Konrad (1923). Hierarchia catholica medii et recentioris aevi. Vol. III (second ed.). Münster: Libreria Regensbergiana. p. 166. (in Latin)
  5. Eubel, Konrad (1923). Hierarchia catholica medii et recentioris aevi. Vol. III (second ed.). Münster: Libreria Regensbergiana. p. 194. (in Latin)
  6. Eubel, Konrad (1923). Hierarchia catholica medii et recentioris aevi. Vol. III (second ed.). Münster: Libreria Regensbergiana. pp. 254 Note 1. (in Latin)
  7. Cheney, David M. "Bishop Gerolamo Ragazzoni". Catholic-Hierarchy.org. Retrieved June 15, 2018. [self-published]
  8. Chow, Gabriel. "Bishop Gerolamo Regazzoni". GCatholic.org. Retrieved June 16, 2018. [self-published]
More information Catholic Church titles ...

Share this article:

This article uses material from the Wikipedia article Gerolamo_Ragazzoni, and is written by contributors. Text is available under a CC BY-SA 4.0 International License; additional terms may apply. Images, videos and audio are available under their respective licenses.